ഇഡ
രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധാനന്തരം ജര്‍മ്മന്‍ അധിനിവേശത്തില്‍നിന്ന്
സ്വതന്ത്രമായ പോളണ്ടിന്റെ (പീപ്പിള്‍സ്‌ റിപബ്ലിക് ഓഫ് പോളണ്ട്) ചരിത്ര
പശ്ചാത്തത്തിലാണ് ‘ഇഡ’
എന്ന സിനിമയുടെ കഥ വികസിക്കുന്നത്. മഠത്തില്‍ അനാഥയായി വളര്‍ത്തപ്പെട്ട ആന്‍ എന്ന
പെണ്‍കുട്ടി വിശുദ്ധ വസ്ത്രം സീകരിച്ച് കന്യാസ്ത്രിയാകാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പിലാണ്. വിശ്വാസപ്രഖ്യാപനത്തിനു
മുന്നോടിയായി സ്വന്തം ബന്ധു മിത്രാദികളെ സന്ദര്‍ശിച്ചു വരിക പരമ്പരാഗതമായൊരു കീഴ്വഴക്കമാണ്.
ഔദ്യോഗിക രേഖകളില്‍ സൂചിപ്പിച്ചിട്ടുള്ള അകന്ന ബന്ധുവിനെ ഒരിക്കല്‍ പോലും കണ്ടിട്ടില്ലെങ്കിലും അവരുടെ അടുത്തേക്ക് പോകാന്‍
അവള്‍ നിര്‍ബന്ധിതയാകുന്നു. മഠത്തിന്റെ മതില്‍ക്കെട്ടിനു വെളിയില്‍ തന്റെ
ഭൂതകാലവും അത്രയും കാലം പരിചിതമല്ലാത്ത പുതിയ ലോകവും ആ യാത്രയിലൂടെ അവള്‍
കണ്ടെത്തുകയാണ്.
താന്‍ ഇഡ എന്ന ജൂത പെണ്‍കുട്ടിയാണെന്നും മാതാപിതാക്കള്‍
ജൂത കൂട്ടക്കൊലയുടെ ഇരകളായതാണ് അനാഥത്വത്തിനു കാരണമെന്നും അവള്‍ മനസ്സിലാക്കുന്നു.
അവള്‍ തേടിപ്പിടിച്ച സ്ത്രീ കുത്തഴിഞ്ഞ ജീവിതം നയിക്കുന്ന, കമ്യൂണിസ്റ്റ് നിയന്ത്രണത്തിലുള്ള റിപബ്ലിക്ക്
ഓഫ് പോളണ്ടിലെ നീതിന്യായ കോടതിയില്‍ ശിക്ഷ വിധിക്കാന്‍ കെല്പുള്ള കൌണ്‍സിലറായിരുന്നു.
ഇഡയുടെ നിര്‍ബന്ധത്താല്‍ അവളുടെ മാതാപിതാക്കളെക്കുറിച്ചുള്ള അന്വേഷണം ഇരുവരും ചേര്‍ന്ന്‍
ആരംഭിക്കുന്നു.
പൂര്‍ണ്ണമായും ബ്ലാക്ക് ആന്‍ഡ്‌ വൈറ്റില്‍
ചിത്രീകരിച്ചിട്ടും മിഴിവ് ഒട്ടും ചോര്‍ന്നു പോകാത്ത ദൃശ്യാനുഭവമാണ് സിനിമ
പ്രദാനംചെയ്യുന്നത്. കാലഘട്ടത്തിന്റെ കറുത്ത ഏടുകളിലെ നിറമില്ലാത്ത ജീവിതങ്ങളെ
അടയാളപ്പെടുത്താന്‍ ഏറ്റവും ഉചിതമായ മാര്‍ഗ്ഗം സംവിധായകന്‍ പവല്‍ അലക്സാണ്ടര്‍
പോളികോവ്സ്കി അവലംബിച്ചതാവാം.
ലഘുവായ സംസാരശകലങ്ങള്‍ക്കിടയിലെ നിശബ്ദതയാണ് സിനിമയെ
അര്‍ത്ഥപൂര്‍ണ്ണമാക്കുന്നത്. വിവരിക്കാത്തതിനേക്കാള്‍ അധികം വായിച്ചെടുക്കാനുള്ള
അവസരം സൂഷ്മമായ തിരക്കഥ അവശേഷിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. ചരിത്രത്തില്‍ രേഖപ്പെടുത്തിയതിനേക്കാള്‍
എത്രയോ അധികം തിരസ്കരിക്കപ്പെട്ട യാഥാര്‍ഥ്യങ്ങളാവാം.
യുദ്ധകാലത്തെ കുരുതികളുടെ ഉത്തരവാദിത്വം ഒരു പൊതു
ശത്രുവില്‍ വെച്ചൊഴിയുകയാണ് പതിവ്. ഹോളോകാസ്റ്റ്, സ്റ്റാലിനിസ്റ്റ് ഭരണത്തിലെ സെമിറ്റിക്
മതനിര്‍മ്മാര്‍ജ്ജന ശ്രമങ്ങള്‍ ഒക്കെ സിനിമ പറയാതെ പറയുന്ന സത്യങ്ങളാണ്. യുദ്ധം നിരപരാധികളുടെ
വിധിയാണെങ്കിലും ഏത് സാഹചര്യങ്ങളെയും അവസരമാക്കി ഉപയോഗപ്പെടുത്താമെന്ന മനുഷ്യന്റെ
സ്വാര്‍ത്ഥചിന്തയിലേക്കാണ് അന്വേഷണം ചെന്നു നില്‍ക്കുന്നത്. നാസ്സികളുടെ ആക്രമണം ഭയന്നുപാര്‍ക്കുന്ന കുടുംബത്തെ
ഉന്മൂലനം ചെയ്യുന്നത് അഭയം കൊടുക്കുന്നവര്‍ തന്നെയാണെന്ന വസ്തുത ഒരേസമയം നമ്മെ
ഭീതിപ്പെടുത്തുകയും ലജ്ജിപ്പിക്കുകായും ചെയ്യും.
ആത്മീയതയും ലൌകികതയും ജീവിതത്തിന്റെ വിരുദ്ധ
ധ്രുവങ്ങളാണ്. എല്ലാ വസ്തുക്കളെയും പോലെ തന്നെ തുലാസില്‍ തൂക്കി നോക്കി മൂല്യം
നിര്‍ണ്ണയിക്കേണ്ടതാണ് ഇവയുമെന്ന് സമര്‍ത്ഥച്ചുകൊണ്ടാണ് സിനിമ പിന്‍വാങ്ങുന്നത്. ഒരു
‘റോഡ്‌ മൂവി’യുടെ ആകാംഷ, ചരിത്രത്തിന്റെ പിന്‍ബലം, പുതിയ ഉള്‍ക്കാഴ്ചകള്‍
എല്ലാം യഥോവിധം സമന്യയിക്കുമ്പോള്‍ എല്ലാ പ്രേക്ഷകര്‍ക്കും ആസ്വദിക്കാവുന്ന മനോഹര
കലാസൃഷ്ടിയായി ഇഡ എന്ന പോളിഷ് ചലച്ചിത്രം മാറുന്നു. 2015 ലെ മികച്ച വിദേശഭാഷാ ചിത്രത്തിനുള്ള
അക്കാദമി അവാര്‍ഡ് ഉള്‍പടെ കരസ്ഥമാക്കിയ നിരവധി പുരസ്കാരങ്ങള്‍ ഈ ചിത്രത്തിന്റെ മികവിന്
മാറ്റു കൂട്ടി.
പൂര്‍ണ്ണമായും ബ്ലാക്ക് ആന്‍ഡ്‌ വൈറ്റില്‍ ചിത്രീകരിച്ചിട്ടും മിഴിവ് ഒട്ടും ചോര്‍ന്നു പോകാത്ത ദൃശ്യാനുഭവമാണ് സിനിമ പ്രദാനംചെയ്യുന്നത്. കാലഘട്ടത്തിന്റെ കറുത്ത ഏടുകളിലെ നിറമില്ലാത്ത ജീവിതങ്ങളെ അടയാളപ്പെടുത്താന്‍ ഏറ്റവും ഉചിതമായ മാര്‍ഗ്ഗം സംവിധായകന്‍ പവല്‍ അലക്സാണ്ടര്‍ പോളികോവ്സ്കി അവലംബിച്ചതാവാം.
ReplyDelete